Bazı şehirler vardır… Haritada işaretlenmemiş bir güzergâhtır kalbinizde. Hiç gitmeseniz de anlatılanlardan, gözlerdeki ışıktan, bir dizenin ucundan tanırsınız. İşte benim İdil’e olan bağım tam da böyle bir bağdır: Yolunu bilmediğim, ama adını yüreğime kazıdığım bir şehir…

Ben İdil’e hiç gitmedim. Bir taşına el sürmedim, bir çocuğunun başını okşamadım, bir avlusunda gölgelenmedim. Ama İdilli bir dostun sofrasında, gözlerinde, kelimelerinde öyle güzel misafir oldum ki gitmeden bile o toprakla tanıştım. Bazı bağlar vardır, bilet kesmez, sınır çizmez; gönülden gönüle yol açar.

Bugün diyorum ki: Ben İdilli değilim belki ama İdil’in Fahri Hemşerisiyim. Orada doğmadım ama oraya doğmuş kadar sevdim. Çünkü insan, bazen ayak basmadığı bir şehre önce duasıyla varır. Dualarımda yer buldu İdil, adını anmadan ettiğim nice hayır duasında bir köşeye ilişti.

Teşekkür ve Selâm

Bu satırları okuyan herkese bir çift sözüm var:
Beni hiç tanımadan gönlünü açanlara, adımı bilmeden bana yer ayıranlara, bir bardak çay, bir dilim ekmek düşü kadar güzel kalpleriyle bana kapı olanlara binlerce kez teşekkür ederim.

İdil’in sokaklarına, dağlarına, bağlarına, bahçelerine, taşına toprağına selâm olsun.
Yüreği geniş, sofrası bereketli analara, babalara, dedelere, ninelere, çoluk çocuğa selâm olsun.
Bir gün nasip olur da yolum düşerse, bana el sallayan çocuklara, “Hoş geldin” diyen esnafa, bir tas ayranı ikram eden teyzeye, yol gösteren amcaya selâm olsun.

Ben size hiç gelmedim belki ama bir gün geleceğim. O gün gelene dek adım buralarda anılmaz belki ama dualarım size uğramaya devam edecek. Sofranızdan bereket, kapınızdan huzur, evinizden muhabbet eksik olmasın.

Varsın kimlik kartımda başka bir şehir yazsın; gönül defterinizde küçük bir satırda yer bulduysam ne mutlu bana. Yolum düşmese de gönlüm çoktan düşmüştür o yola, bilin.

İdil’e, İdilli’ye, İdil’in güzel yarınlarına selâm olsun…
Allah gönüllerimizi bir, dualarımızı daim etsin.

Sevgiyle, minnetle, hasretle…

Tolga TURAN
Aile ve Evlilik Danışmanı