26 Haziran 1992 Tarihinde sabaha doğru saat 08.30’da acı haberin ilk sinyalleri gelmeye başladı... İdil’in Yüksek Köyü’nde açan, yeşeren ‘sosun çiçeği’ İdil’in Tepe Köyünde PKK Tarafından yere döşenen vahşice bir mayınla katlettiler. Annemi Hayattan kopardılar. Kalleşçe… Sabah hastaneye kaldırdığımız annemiz, yapılan tüm müdahalelere yanıt veremeyip, hayata veda etmeye hazırlanıyordu. Tabi ki biz durumun bu kadar ciddi olduğunu bilmiyorduk… Sabahın ilk dakikalarında bir tanecik annemizi ebedi yolculuğa göndermeye hazırlanmıştık. Her taraf yeşerdi, filizlendi, kendisi bahar mevsiminde soldu!
Gidişin yıllar oldu.
Seni şimdiden özledim anne…
Yabancılaştım kendime
Omuzlarımda yokluğunun verdiği bir acı…
Yüreğimde sensizliğin kol gezdiği sızlar
Ne yana baksam senin o gülüşlerin…
Geceleri üstümü örten ellerini arıyorum,
Sanki bir yerden çıkacakmış gibi,
Aklımdan çıkmıyorsun anne…
Gözlerim;senin uyuduğun,yaslandığın,acı çektiğin,
Kısacası senin nefes aldığın her yerde
Ne çok acılar çektin anne…ne çok…?
Gittiğin gece çok güzeldin
Ellerin,yüzün bembeyaz
Son kez sana sarılıp öpmek istemiştim…
Seni ne denli çok özlemiştim anne,
Ama, bırakmadılar kahpeler
O insafsızca, canice kurşunlar…
Kalleşçe ve vahşice mayın
Hala yüreğimi yakıyor…
İçimden bir şeyler koptu anne
Ne çok ağladım anne..ne çok..?
Çocuklar gibi…
Hıçkırıklar içinde,düğümlendi boğuldum anne
Hayal gibi geliyor yokluğun.
Her annesi ölen böyle mi olur?
Kör mü olur gözleri..?
Durup dururken ağlıyorum anne…durup dururken
Geçtiğim yollarda sen geliyorsun aklıma seni görüyorum
Yoluma çıkıyorsun…
Üstünde beyazlar…
Ne çok emek verdin bize…?
Hakkını helal et anne…
Gittiğin gece:hava çok soğuktu anne…
Üşüdün mü yoksa anne...
Ben bile üşüdüm o ölümün soğukluğunda
Anne böyle gitmemeliydin,
Seni o soğuk topraklara saldılar anne
O kalleş caniler,kan emmiş vahşiler…
Kendi elleriyle kıpırdayamadım…
Gözyaşlarım üşüdü anne
Son kez öptüm seni…
Seni özledim diye, anne gidişin yıllar oldu.
Her şey, herkes: seni çok özledi anne
Meğer seni ne çok insan severmiş…
Ne kadar değerliymişsin anne…
Gidenlerin kıymeti sonradan bilinirmiş anne
Seni kim özlemedi ki;
Her şey, her kes;
Gidişinle içimi acıttın anne
Keşke gitmeseydin anne.
Ama gittin…
Bırakmadılar caniler,kan emmiş vahşiler…
Gidenler hep böyle hasretimi bırakır arkasından
Gözlerim durulmuyor anne…
Ablalarım, kardeşlerim çok özledik seni
Seni çok özledim, özledik anne
Ruhun şad, mekânın cennet olsun.
GÜZEL ANNECİĞİM…