45 dereceyi bulan sıcağın ortasında bir elektrik dağıtım şirketi, DEDAŞ, yalnızca hizmet verememekle kalmıyor; aynı zamanda halkın cebine sistematik bir şekilde çökmüş durumda.

Günlerce süren kesintilerle şehir neredeyse elektriksiz bırakılıyor. Altyapı iflas etmiş, bakım yok, çözüm yok. Ama ne hikmetse her ay fatura var — hem de dudak uçuklatan tutarlarda. 15-20 gün evde olmayan yurttaşlara bile 5 bin liraya varan borçlar çıkarılıyor. Evde Olmayana Kaçak Yazılıyor

Bu artık açıkça soygundur. Bu, DEDAŞ’ın değil, halkın aklıyla alay eden bir düzenin resmidir.

idil, hizmetin en az; tahsilatın en acımasız olduğu şehirlerden biri hâline gelmiştir.

Bu rezaletin faili yalnız DEDAŞ değildir. Sorumluluk; sessiz kalan, hesap sormayan, siyasi kaygılarla üç maymunu oynayan Siyasilerdir.

İdil'in Siyasileri ilin milletvekilleri, belediye başkanı bu tabloya karşı ne yapmaktadır? Nerede bu halkın temsilcileri? Hangi kapıdan hangi ihale geçerken, idil halkı elektriksiz, susuz, çaresiz kalmaktadır?

Bu şehir hizmeti değil, zulmü yaşamaktadır.
DEDAŞ bir kamu sorunudur, bir sosyal adalet krizidir.

Ve bu şehirde artık şu soruyu yüksek sesle sormak gerekir:
DEDAŞ’a "YETER!" diyecek bir tek onurlu, vicdanlı, halkın yanında duran bir yetkili kalmadı mı?